تاندونیت روتاتور کاف یکی از شایع ترین شکایات فیزیکی درد شانه است. شانه شما از چندین مفاصل ترکیب شده با تاندون ها و ماهیچه ها تشکیل شده است که دامنه وسیعی از حرکت را در بازوی شما امکان پذیر می کند. از آنجایی که بسیاری از ساختارهای مختلف شانه را تشکیل می دهند، در برابر بسیاری از مشکلات مختلف آسیب پذیر است. روتاتور کاف منبع درد مکرر در شانه است.
بازوی شما توسط روتاتور کاف در سوکت شانه نگه داشته می شود. این ماهیچه ها و تاندون ها پوششی را در اطراف سر استخوان بازو تشکیل می دهند و آن را به تیغه شانه متصل می کنند.
یک کیسه روان کننده به نام بورسا بین روتاتور کاف و استخوان بالای شانه شما (آکرومیون) وجود دارد. بورس به تاندونهای روتاتور کاف اجازه میدهد تا هنگام حرکت بازو آزادانه سر بخورند.
روتاتور کاف منبع شایع درد در شانه است. درد می تواند نتیجه موارد زیر باشد:
- تاندونیت. تاندون های روتاتور کاف ممکن است تحریک یا آسیب ببینند.
- بورسیت بورسا می تواند ملتهب شده و با مایع بیشتر متورم شود و باعث درد شود.
- ساییدگی. هنگامی که دست خود را تا ارتفاع شانه بالا می آورید، فضای بین آکرومیون و روتاتور کاف باریک می شود. آکرومیون می تواند بر روی تاندون و بورس ساییده شود (یا به آن برخورد کند و باعث تحریک و درد شود.
علائم تاندونیت روتاتور کاف
درد روتاتور کاف معمولاً باعث تورم و حساسیت موضعی در جلوی شانه می شود، هنگام بلند کردن بازو ممکن است درد و سفتی داشته باشید. همچنین ممکن است زمانی که بازو از یک موقعیت بالا به پایین می آید، درد ایجاد شود.
علائم اولیه ممکن است خفیف باشد. بیماران اغلب در مراحل اولیه به دنبال درمان نیستند. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد جزئی که هم با فعالیت و هم در حالت استراحت وجود دارد.
- دردی که از جلوی شانه تا کنار بازو انتشار پیدا می کند.
- درد ناگهانی در شانه
با پیشرفت مشکل، علائم افزایش می یابد:
- درد در شب
- از دست دادن قدرت و حرکت شانه
- مشکل در انجام فعالیت هایی که بازو را پشت سر قرار می دهد، مانند بستن دکمه یا زیپ لباس
- اگر درد به طور ناگهانی ایجاد شود، شانه ممکن است به شدت حساس شود. تمام حرکات ممکن است محدود و دردناک باشد.
درمان تاندونیت روتاتور کاف
هدف از درمان کاهش درد و بازگرداندن عملکرد است. در برنامه ریزی درمان، پزشک سن، سطح فعالیت و سلامت عمومی شما را در نظر می گیرد.
در بیشتر موارد، درمان اولیه غیر جراحی است. اگرچه درمان غیرجراحی ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد، بسیاری از بیماران بهبود تدریجی و بازگشت به عملکرد را تجربه می کنند.
پزشک شما ممکن است اصلاح استراحت و فعالیت مانند اجتناب از فعالیت های سربار را پیشنهاد دهد.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs). داروهایی مانند ایبوپروفن، آسپرین و ناپروکسن درد و تورم را کاهش می دهند.
فیزیوتراپی. فیزیوتراپیست در ابتدا بر بازگرداندن حرکت طبیعی شانه شما تمرکز می کند. تمرینات کششی برای بهبود دامنه حرکتی بسیار مفید هستند. اگر در رسیدن به پشت خود مشکل دارید، ممکن است دچار سفتی کپسول خلفی شانه شده باشید. کشش خاص کپسول خلفی می تواند در تسکین درد شانه بسیار موثر باشد.
هنگامی که درد شما بهبود یافت، درمانگر می تواند شما را با یک برنامه تقویتی عضلات روتاتور کاف شروع کند.
تزریق استروئید اگر استراحت، داروها و فیزیوتراپی درد شما را تسکین ندهد، تزریق یک بی حس کننده موضعی و یک داروی کورتیزون ممکن است مفید باشد. کورتیزون یک داروی ضد التهابی بسیار موثر است. تزریق آن به بورس زیر آکرومیون می تواند درد را تسکین دهد.
جراحی در صورت عدم بهبودی با روشهای ذکر شده به عنوان آخرین گزینه درمانی توصیه می شود.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی شانه – درمان تاندونیت شانه – فیزیوتراپی درد شانه – دلایل درد شانه – فیزیوتراپی در مشهد – تاندونیت روتاتور کاف