پیچ خوردگی مچ پا یک آسیب شایع و اغلب دردناک است که زمانی رخ می دهد که رباط های نگهدارنده مچ پای شما بیش از حد طبیعی خود کشیده یا پاره شوند. این رباط‌ها نوارهای بافتی قوی هستند که استخوان‌های مفصل مچ پا را به هم متصل می‌کنند و ثبات را فراهم می‌کنند.

شایع ترین علت پیچ خوردگی مچ پا، چرخاندن مچ پا به سمت داخل است. این می تواند در طول فعالیت های مختلف رخ دهد، از جمله:

  • ورزش: دویدن، پریدن و تغییر مسیر ناگهانی از دلایل رایج هستند.
  • راه رفتن روی سطوح ناهموار: پیاده روهای ناهموار، چاله ها یا سنگ های شل می توانند باعث پیچ خوردن مچ پا شوند.
  • پوشیدن کفش‌هایی با ساپورت ضعیف: کفش‌های بدون حمایت قوس یا پایداری مناسب می‌توانند خطر پیچ خوردگی را افزایش دهند.

علائم پیچ خوردگی مچ پا

شدت پیچ خوردگی مچ پا، شدت علائم شما را تعیین می کند، اما به طور معمول، ممکن است این موارد را تجربه کنید:

  • درد مچ پا : این درد معمولا در قسمت بیرونی مچ پا قرار دارد و می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.
  • تورم: ناحیه اطراف مچ پا ممکن است متورم و حساس شود.
  • کبودی: تغییر رنگ پوست اطراف مچ پا می تواند در عرض ۲۴ تا ۴۸ ساعت رخ دهد.
  • مشکل در راه رفتن یا وزن دادن به مچ پا: بسته به شدت آسیب، ممکن است نتوانید روی مچ پا آسیب دیده وزنی وارد کنید.

درجه بندی آسیب

بسته به میزان آسیب رباط، پیچ خوردگی ها به سه درجه تقسیم می شوند:

درجه ۱ (رگ به رگ شدن خفیف): کشش جزئی رباط ها که باعث کمترین درد و تورم می شود و در عرض ۳-۲ هفته بهبود می یابد.
درجه ۲ (رگ به رگ شدن متوسط): پارگی جزئی رباط ها که منجر به درد متوسط، تورم و بی ثباتی می شود و بهبودی به ۴ تا ۶ هفته نیاز دارد.
درجه ۳ (رگ به رگ شدن شدید): پارگی کامل رباط ها، که منجر به درد شدید، تورم و بی ثباتی می شود، که اغلب نیاز به مراقبت پزشکی دارد و ۶-۸ هفته یا بیشتر برای بهبودی نیاز دارد.

روشهای درمان

استراحت: از وارد کردن وزن به مچ پا آسیب دیده خودداری کنید.
یخ: کمپرس های یخ را هر بار به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه، چند بار در روز، در حوله پیچیده شده روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید تا از تحریک پوست جلوگیری شود.
فشرده سازی: از یک باند یا بریس الاستیک برای ایجاد حمایت و کاهش تورم استفاده کنید.
ارتفاع: هر زمان که ممکن است مچ پای خود را بالاتر از سطح قلب خود قرار دهید تا تورم کاهش یابد.

برای پیچ خوردگی مچ پا در موارد شدید، درمان اضافی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • بی‌حرکتی: پوشیدن گچ یا چکمه برای محافظت از مچ پا و بهبودی.
  • فیزیوتراپی: تمریناتی برای بازیابی قدرت، انعطاف پذیری و تعادل در مچ پا.
  • داروهای ضد درد: مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می‌توانند به مدیریت درد کمک کنند.

مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید اگر:

  • درد شدید، بی ثباتی یا تغییر شکل در مچ پا را تجربه می کنید.
  • تورم یا کبودی بعد از ۲۴-۴۸ ساعت بدتر می شود.
  • بعد از ۴۸ ساعت نمی توانید وزنی روی مچ پای خود بیاورید.
  • شما مشکوک به شکستگی هستید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

فهرست